Uprawa kaki

Kaki (hebanowiec wschodni) jest drzewem o krzaczastym pokroju. W zimie zrzuca liście. Jest rośliną dwupienną, posiada więc rośliny męskie i żeńskie. Owoce mogą się rozwijać bez zapylenia, ale wtedy nie posiadają nasion. Rośnie w obszarach podzwrotnikowych, pochodzi z Chin i Japonii. Obecnie uprawiana również nad basenem Morza Śródziemnego.
Na naszym rynku, szczególnie w okresie jesienno-zimowym łatwo kupić owoce szaron. Jest to nowsza odmiana kaki. Niedojrzałe owoce kaki zawierają bardzo dużo garbnika i nadają się do jedzenia dopiero jak są dojrzałe, wraz z dojrzewaniem garbniki zanikają. Skórka ze względu na zawartość tanin jest niejadalna. Owoce szaron nie zawierają tanin i mają cieńszą jadalną skórkę. Owoce szaron powstają z niezapylonych owoców i generalnie nie posiadają nasion. Jedynie bardzo rzadko spotyka się pojedyncze nasiona w owocach szaron.
Szarony są jednymi z moich ulubionych owoców i zjadłam ich dość dużo. Tylko raz trafiłam na owoc zawierający nasiona, konkretnie 2 nasiona. Taki prezent na wigilie 2011. Mam nadzieję, że coś z tych nasion wyrośnie.
Na zdjęciu owoc i nasionko. Jak widać nasionko jest dość duże.

Uprawa Kaki lubi jasne i osłonięte stanowiska, starsze rośliny znoszą nieduże mrozy. Jesienią tracą liście. Wiosną nawozimy roślinę raz w tygodniu, latem raz w miesiącu a zimą przestawiamy w chłodne miejsce i ograniczamy podlewanie. Zimą nie należy też nawozić kaki.
Przez krótki czas może wytrzymać bez wody, ale ziemia nie powinna całkowicie wyschnąć, nie lubi wietrznych stanowisk. Odznacza się dość powolnym wzrostem. Korzenie sięgają głęboko, więc roślina powinna mieć odpowiednio dużą doniczkę.
Rozmnażanie z pestki Nasiona przed włożeniem do ziemi należy na pewien czas umieścić w chłodnym miejscu, najlepiej w lodówce. Później wkładamy je poziomo do ziemi, nasiona powinny być przykryte około centymetrową warstwą
Ziemia w doniczce musi być stale wilgotna. Kiełkują w temperaturze około 15-20°C. Po wykiełkowaniu potrzebują jasne lub nawet bezpośrednio nasłonecznione stanowisko. Młode rośliny nie są odporne na mróz.

Tamarillo – uprawa

Tamarillo inaczej cyfomandra grubolistna (cyphomandra betacea) zwana czasem pomidorem drzewiastym jest sporym krzewem, w warunkach naturalnych osiąga 3-4 metry wysokości. Wywodzi się z Ameryki Południowej – Ekwadoru, Boliwii i Peru. W Andach żyje nawet na wysokościach do 2500m n.p.m. Najlepiej rośnie w umiarkowanie chłodny regionach bez silnych mrozów.
Uprawa Potrzebują żyznej dobrze zdrenowanej ziemi, najlepiej z dodatkiem drobnego żwiru. Początkowo liście są blade. Po około pół roku zaczynają się rozwijać mocniejsze, ciemnozielone liście wielkości dłoni. Roślina potrzebuje dużo światła i wody, podłoże nigdy nie powinno wyschnąć. W okresie letnim możemy wynieść doniczkę na dwór w osłonięte o ocienione miejsce, nawozimy raz w tygodniu. W okresie zimowym powinna stać w chłodnym miejscu – 10-15 stopni. W tym czasie nie nawozimy i oszczędnie podlewamy. Rośliny wytrzymuje lekkie mrozy, ale wtedy zrzucają liście.
Rozmnażanie z pestki Owoce tamarillo są dostępne w naszych sklepach. Mają lekko kwaskowy smak, miękkie nasiona umieszczone w miąższu. Aby wyhodować roślinkę, nasiona dokładnie myjemy i wycieramy ręcznikiem, aby nie pozostały na nich pozostałości miąższu. Oczyszczone nasiona kiełkują po 3 tygodniach, można skrócić ten czas oczekiwania do kilku dni. W tym celu oczyszczone i wysuszone nasiona wkładamy do lodówki na 24 godziny.
Nasiona wkładamy do torfu, lekko przykrywamy ziemią i ustawiamy w ciepłym miejscu o temp. 20-25 stopni. Jak siewki wzejdą powinny stać w jasnym miejscu. Jak rozwiną się liście, możemy przesadzić rośliny do doniczek z ziemią do kwiatów.

Grudzień 2011

Najprawdopodobniej ze względu na sezon grzewczy guawy zaczęły tracić pojedyncze dolne liście. Na szczęście nie dużo. Co gorsze pojawił się na nich mączlik szklarniowy. To również mogło być przyczyną tracenia liści. Spryskałam więc roślinę specyfikiem, który mi doradzono jako dobry w walce z mączlikiem i szkodnik czasowo zniknął. Pojawił się po około miesiącu na nowych liściach, tych które nie zostały spryskane. Powtórzyłam operacje i go nie ma.

– Guawa największa przestała się mieścić w oknie, więc przycięłam jej stożek wzrostu w nadziei, że się rozkrzewi.
– Guawa średnia (teraz najmniejsza) miała małą doniczkę i prawdopodobnie z tego powodu przestała ładnie i szybko rosnąć. Przesądziłam ją do większej i zobaczymy co będzie później
– Najmniejsza została przesadzona 2 miesiące temu i od tego czasu pięknie się rozrosła, ma też znacznie większe liście niż wcześniej. Zdjęcia z 21.09.11

Marakuja – uprawa

Passiflora (męczennica jadalna lub marakuja) jest szybko rosnącym pnączem, potrzebuje więc podpory do wspinania się. Może osiągać do 15m długości. Posiada duże ozdobne kwiaty, po raz pierwszy kwitnie po 1-3 latach. Roślina pochodzi z górskich terenów Meksyku i Ameryki południowej.

Uprawa Powinna być uprawiana w słońcu, w lecie może przebywać na dworze. Im większa ekspozycja na słońce, tym częściej należy zraszać roślinę. Wiosną i w lecie należy roślinę nawozić raz na 2 tygodnie. Starsze rośliny można nawozić rzadziej, ale w okresie kwitnienia lepiej dostarczać nawóz tak jak młodym sadzonkom co 2 tygodnie. W tym czasie trzeba też roślinę obficie podlewać, ale nie należy dopuszczać do pozostawania wody w podstawce. Może to spowodować gnicie korzeni. Podłoże powinno zawierać dużo organicznej materii i mieć lekko kwaśny odczyn. W celu zakwaszenia na wierzch ziemi możemy położyć warstwę kory.

W zimie roślina przechodzi okres spoczynku. Dlatego też w połowie sierpnia ograniczamy nawożenie i podlewanie, od października przestajemy nawozić. Marakuja powinna zimować w miejscu jasnym i chłodnym. W tym czasie podlewamy roślinę bardzo oszczędnie. Pod koniec okresu spoczynku, w lutym, warto przycinać roślinę nad 4-8 oczkiem, aby wypuściła nowe pędy. W tym samym czasie ją przesadzamy, raz na 2-3lata.
Pędy wypuszczają wąsy. Wąsy nie powinny oplatać pędów, ponieważ osłabia to roślinę.

Rozmnażanie z pestki Owoce marakuji są bardzo lekkie. W galaretowatym orzeźwiającym miąższu znajdują się liczne nasionka. Nasiona dokładnie myjemy w ciepłej wodzie z resztek miąższu i osuszamy. Wysiewamy po kilka do ziemi torfowej i przykrywamy cienką około 0,5cm warstwą podłoża. Pozostawiamy w ciepłym (20-23°C) miejscu. Po 2-3 tygodniach powinny pojawić się kiełki. Sadzonkę przestawiamy w dobrze oświetlone miejsce i obficie podlewamy. Marakuja dość szybko wykształca korzenie i wtedy najlepiej przesadzić ją do bogatej w materię organiczną ziemi. Dość szybko należy też podeprzeć roślinkę palikiem.